Citaten uit de online ondersteuningsgroep
Hier vindt u reacties van deelnemers aan de online zelfhulpgroepen over onderwerpen die wij in het dagelijks leven tegenkomen.
"Je moet wel heel wat opofferen?!"
- Als moeder offer je jezelf niet op. Wat we doen, doen we vrijwillig, omdat het belangrijk voor ons is, omdat we van ons gezin houden. Op het eerste gezicht is er geen evenwicht tussen geven en nemen. We krijgen niet altijd terug wat we geven. Maar op de lange termijn loont het altijd om goed te doen.
- Het woord 'offer' maakt ons tot slachtoffers. En dat zijn we niet. We hebben ons leven altijd in eigen hand, te allen tijde. Wanneer we onze mannen helpen, dingen laten liggen en soms onze grenzen overschrijden, doen we dat uit liefde. Vrijwillig 'offeren' heeft iets van een 'moeten', een 'lijden', een 'strijd'. Laten we het dus geen 'offer' noemen, maar 'winnen'. Want met onze hulp worden dingen soms beter, of zelfs enigszins beter.
- Als soldaat zie ik het sowieso niet zo. Als medicus zie ik het ook niet zo. Mijn man is ook mijn kameraad. Dus er zijn verschillende niveaus waarop ik het bekijk. Als medicus ben ik verplicht om te helpen (en ik heb voor het beroep gekozen omdat ik het leuk vind). Als kameraad bied ik gezelschap. Als echtgenote heb ik gezegd dat we samen goede en slechte tijden zullen doormaken. Hij zou er net zo goed voor me zijn. Dus er is geen twijfel dat we het samen zullen redden. Ook al is het soms natuurlijk nog steeds heel moeilijk. Ik concentreer me op wat we al bereikt hebben en dat er ook goede tijden zijn. En het is fijn om hier te lezen dat niemand van jullie het als een opoffering ziet. Dat vind ik heel ontroerend. Jullie mannen hebben allemaal geweldige vrouwen aan hun zijde.
Wat betekent ATEK voor jou?!
- Dankzij ATEK krijg ik, na een relatie van 16 jaar met een man die lijdt aan ernstige chronische PTSS, eindelijk blijvende steun en hulp van anderen die er ook last van hebben. Hier ervaar ik warmte, medeleven en bovenal begrip en competente ondersteuning voor mijn behoeften en uitdagingen. Tot nu toe was ik slechts voor een paar evenementen uitgenodigd, die wel goed waren, maar de continuïteit van deze groep misten. Ik had ook geen 24-uurs noodhulpgroep aangeboden gekregen. Dankzij jullie voel ik me niet meer zo alleen. Heel erg bedankt daarvoor.
- De ATEK eV-vereniging en haar steungroep zijn erg belangrijk voor me geworden. Hoewel ik aanvankelijk aarzelde om me open te stellen en zelfs om hulp te vragen, ben ik nu gewoon blij dat ik er deel van uitmaak en zou ik de waardevolle uitwisseling binnen de groep niet willen missen. Je profiteert niet alleen van de brede kennis en diverse ervaringen van de leden, maar je hebt ook vrienden gemaakt. Uiteindelijk kan ik zeggen: niemand staat er alleen voor. Samen staan we sterk.
"Dat heeft hij zelf gekozen!"
Deze vraag is mij al vaak gesteld.
Dat was ook het geval toen de vriendin van mijn vader me deze vraag stelde. Ik was behoorlijk woedend en antwoordde als volgt:
En is dat de rechtvaardiging dat hij zijn lot nu alleen moet dragen? Is dat het antwoord op het feit dat hij voor je heeft gevochten, zodat je in vrede kon slapen en leven, en zorgeloos van je dagelijkse leven kon genieten? En vertel je je zoon, omdat hij brandweerman is, ook dat hij voor zichzelf kan zorgen als hij gepakt wordt?
Onze hulpverleners vervullen hun taken met volledige toewijding aan hun land en zijn bevolking. Ze verdienen respect en erkenning, en ik deel die last, want ik zou er ook voor hem zijn als hij een beroerte of hartaanval zou krijgen.
Ik denk dat het pure hulpeloosheid en onwetendheid is die iemand ertoe aanzet zoiets te denken of te zeggen. Misschien zelfs onwetendheid, maar ik hoop dat het hulpeloosheid is.
Zo werkt ATEKeV!
De hele dag vliegen er grauwe ganzen boven onze tuin, luidruchtig kwetterend, in een V-formatie. Ik herinner me wat de wetenschap heeft ontdekt over de oorzaak van dit soort vluchten.
Met elke vleugelslag creëert een vogel een opstijgende luchtstroom voor de vogel die er direct achter vliegt. Door in een V-formatie te vliegen, slaagt de zwerm erin veel verder te vliegen dan een enkele vogel zou kunnen. Als een gans de formatie verbreekt, voelt hij plotseling de volle luchtweerstand en keert hij snel terug naar de formatie om te profiteren van de opwaartse kracht van de leidende vogel. Wanneer de leidende gans moe wordt, draait hij terug naar de zijlijn en neemt een andere gans de leiding over.
De ganzen achter hen kwaken om de ganzen voor hen aan te moedigen hun snelheid te behouden. Tot slot, en dit is belangrijk: als een gans ziek of gewond raakt en uit de formatie valt, zullen twee andere ganzen met die gans meevliegen en hem volgen om hem te helpen en te beschermen. Ze blijven bij de gevallen gans totdat hij weer kan vliegen. En dan vliegen ze weer weg, alleen of in een andere formatie, om zich weer bij hun groep te voegen.
Het gedrag van grauwe ganzen is jullie vast en zeker bekend. Vandaag moest ik bijvoorbeeld denken aan ATEK eV, Sandra en al die andere fantastische vrouwen.
Vooral vrouwen zoals wij zijn afhankelijk van "upwind" om het dagelijks leven, ons professionele leven en onze toewijding aan onze mannen aan te kunnen. Elk teamlid creëert "upwind" door zijn of haar motivatie, openheid, respect en vriendelijke benadering.
Ieder van ons is bereid, voor zover onze eigen kracht het toelaat, om vooruit te gaan, recht tegen de wind in, en zo de vrouwen om ons heen de boost te geven die hen zal helpen hun taken te volbrengen. En het is voor iedereen in het team glashelder dat we ons ook kunnen, mogen en moeten laten zakken, en vervolgens dankbaar de boost die van de persoon vooraan uitgaat, kunnen, mogen en moeten aanvaarden.
Lof, aanmoediging en troost van achteren: dat is niet alleen goed voor de ganzen, maar zeker voor ons allemaal.
Een kalmerende en rustgevende kracht maakt in ons los – net als bij de ganzen – de zekerheid dat zelfs moeilijke tijden bij het leven kunnen horen en dat het leven gewoon kan zijn. En in zulke tijden, net als bij de ganzen, zullen we de solidariteit en steun van de mensen om ons heen voelen.
De ganzenformatie deed me denken aan onze dierbare groep, wat mijn reis veel aangenamer maakt dan wanneer ik alleen zou vliegen. Want ons samenzijn is een tastbare en waardevolle opsteker voor ons allemaal.
Misschien heb je ook gemerkt hoe onze groep ons altijd stilletjes een boost heeft gegeven door onze vriendelijke toegankelijkheid, motivatie, humor, respect en vertrouwen, en hoe dit ook impact heeft gehad. En misschien vind je het al wat makkelijker om aanmoediging en steun van anderen te accepteren.
Sinds ik een aantal van jullie heb ontmoet, voel ik de nodige steun, net als de grauwe ganzen die in formatie vliegen. Vooral in moeilijke tijden is deze steun dubbel zo belangrijk. Ik kijk ernaar uit om met ieder van jullie formatievluchten te blijven maken. Er is geen betere combinatie om de uitdagingen die voor ons liggen aan te gaan.
BEDANKT dat u er was!
